Producenci mebli hotelowych oferują kolekcje z litego drewna, wybierane przez hotele stawiające na naturalny charakter i wysoką jakość. Najczęściej stosowane gatunki to dąb, buk i jesion – cenione za twardość, elegancję i trwałość – oraz sosna, popularna w obiektach o klimacie górskim czy skandynawskim, gdzie liczy się cieplejszy wygląd i niższa cena. Drewno sprawia, że wnętrza nabierają indywidualnego stylu i prestiżu, a same meble dobrze komponują się zarówno z klasycznymi, jak i nowoczesnymi aranżacjami.

Atutem mebli z litego drewna jest ich długowieczność oraz możliwość odnowienia nawet po wielu latach użytkowania. Cyklinowanie, szlifowanie czy ponowne lakierowanie pozwalają przywrócić im pierwotny wygląd, co zmniejsza konieczność wymiany całego wyposażenia. Choć koszt zakupu jest wyższy niż w przypadku mebli z płyt, inwestycja zwraca się w postaci trwałości, elegancji oraz wyższego standardu, który doceniają goście hotelowi.

Meble hotelowe wykonywane z litego drewna różnią się właściwościami w zależności od gatunku. Dąb i buk zapewniają wysoką twardość i elegancję, jesion ceniony jest za dekoracyjny rysunek słojów, a sosna – za atrakcyjną cenę i ciepły wygląd w obiektach górskich czy skandynawskich. Dodatkowym atutem jest możliwość wybarwienia drewna w szerokiej gamie kolorów, co pozwala dopasować je zarówno do klasycznych, jak i nowoczesnych aranżacji. Takie meble podnoszą prestiż wnętrza, ale wymagają wyższej inwestycji i regularnej pielęgnacji.

Dobór gatunku drewna ma kluczowe znaczenie dla trwałości, wyglądu i kosztów mebli hotelowych. Dąb i buk uchodzą za najbardziej wytrzymałe i eleganckie rozwiązania, sprawdzające się w hotelach o wyższym standardzie. Jesion wyróżnia się dekoracyjnym rysunkiem słojów i łatwością wybarwień, dzięki czemu często wybierany jest do nowoczesnych aranżacji. Sosna pozostaje popularna w obiektach o charakterze górskim i skandynawskim – jest tańsza i lżejsza, ale mniej odporna na uszkodzenia. Warto uwzględnić te różnice, planując inwestycję w meble hotelowe.

Obecnie zarówno płyty fornirowane, jak i laminaty wysokiej jakości (HPL, MDF premium) zapewniają trwałość i estetykę, które jeszcze kilkanaście lat temu były nieosiągalne. W hotelarstwie wykorzystuje się je powszechnie, szczególnie w dużych kontraktach, gdzie liczy się powtarzalność, niższa cena i szybka realizacja. Meble z litego drewna pozostają jednak wyborem prestiżowym – oferują unikalny charakter, możliwość renowacji i naturalny wygląd, którego nie da się w pełni odtworzyć w produkcie płytowym. W praktyce obie technologie są stosowane równolegle, a decyzja zależy od standardu hotelu, budżetu i oczekiwań inwestora.

Czy lite drewno realnie jest trwalsze od płyt?

Tak, lecz warunkowo. Lite dąb/buk/jesion ma wysoką odporność na uderzenia i może być wielokrotnie odnawiany, więc żyje dłużej w cyklu „projekt–renowacja–ponowna eksploatacja”. W hotelu o dużej rotacji i codziennej dezynfekcji płyty HPL/MDF dobrej klasy zapewniają trwałość „kontraktową” rzędu jednego pełnego cyklu wyposażenia pokoi. Różnica wychodzi po 6–8 latach: drewno można odświeżyć, płyty częściej się wymienia.

Fornir na płycie vs lite drewno – różnica w praktyce?

Fornir daje wygląd „prawdziwego drewna” na stabilnym rdzeniu płyty. To kompromis między estetyką a kosztami i powtarzalnością. Lite drewno jest cięższe, droższe i bardziej „żywe” (pracuje), ale można je cyklinować i punktowo naprawiać. Fornir po głębokim uszkodzeniu zwykle wymaga wymiany elementu.

Gdzie płyty są rozsądniejszym wyborem niż lite drewno?

W kontraktach seryjnych, gdy kluczowe są: spójność setek pokoi, kontrola kosztów, krótkie terminy i łatwość domówień. HPL/MDF sprawdza się w miejscach o wysokim ryzyku obić i zalania, np. blaty, bagażniki, szafy wnękowe.

Kiedy dopłacać do litego dębu/buku/jesionu?

Gdy hotel akcentuje prestiż i naturalny charakter, planuje wieloletnią eksploatację z renowacjami, a także gdy pokoje są różnicowane cenowo i mają „story” designu. Lite drewno lepiej pracuje marketingowo w butikach i segmentach 4–5★.

Jak chemia sprzątająca wpływa na materiały?

Każda powierzchnia ma kartę pielęgnacji. HPL i dobre lakiery poliuretanowe czy oleje utwardzane dobrze znoszą neutralne detergenty i środki na bazie alkoholu. Problemy zaczynają się przy wybielaczach, silnych zasadach i długim kontakcie z wodą. Procedury sprzątania trzeba dopasować do materiału i wykończenia.

Standard hotelu a materiał

2–3★: płyty HPL/MDF z dobrą okleiną i wrażliwe strefy w HPL. 3–4★: mieszanka forniru i laminatów, detale drewniane w miejscach „na oko gościa”. 4–5★: lite drewno w kluczowych elementach i fornir/HPL w strefach narażonych.

Serwis części i dostępność domówień

Płyty: łatwe powtórzenie dekoru, szybka wymiana frontów i korpusów. Drewno: możliwa renowacja, ale trudniej o identyczny odcień po latach. Warto zabezpieczyć nadwyżkę frontów/dekorów już przy pierwszym zamówieniu.

Gatunek i selekcja drewna
☐ Czy wskazano gatunek (dąb/buk/jesion/sosna) wraz z klasą jakości i tolerancją kolorystyczną?
☐ Czy producent potwierdza suszenie komorowe i wilgotność drewna 8–12% (stabilność w hotelu)?
☐ Czy drewno ma spójną estetykę między partiami (próbki z docelowej serii, nie katalogowe)?
☐ Czy ustalono akceptowalny poziom sęków, pęcherzy, przebarwień dla danego standardu hotelu?

Konstrukcja i łączenia
☐ Czy opisano technikę łączeń (kołki/lamelki/czopy/śruby systemowe) i wzmocnienia w elementach nośnych?
☐ Czy łóżka mają wzmocnione stelaże i centralne podpory; krzesła test obciążenia?
☐ Czy zastosowano okucia kontraktowe (zapas siły i cykli pracy) i zabezpieczenia naroży w miejscach narażonych?

Wykończenie powierzchni
☐ Czy określono system wykończenia: lakier PU/akryl, olej/olejowosk, bejca + lakier, wraz z liczbą warstw?
☐ Czy powłoka ma potwierdzoną odporność na chemię sprzątającą i plamy (kawa, wino, alkohol, środki dezynfekujące)?
☐ Czy zdefiniowano kolor/wybarwienie z kodem receptury i próbką zatwierdzoną „do akt” projektu?
☐ Czy przewidziano alternatywę: strefy narażone na intensywne tarcie w wykończeniu twardszym (np. mat lakierowy o wyższej odporności)?

Stabilność i warunki eksploatacji
☐ Czy producent zaleca zakres temperatury i wilgotności w pokojach (np. 18–24°C, RH 40–60%)?
☐ Czy duże formaty (blaty, fronty) mają rozwiązania ograniczające paczenie/pracę drewna?
☐ Czy krawędzie i końcówki włókien są dodatkowo zabezpieczone przed wilgocią?

Funkcjonalność i serwisowalność
☐ Czy przewidziano łatwą wymianę elementów szybkozłącznych (zawiasy, prowadnice, uchwyty)?
☐ Czy możliwa jest lokalna naprawa: szlif, dopolerowanie, punktowe olejowanie/lakier?
☐ Czy zaplanowano moduły „hotelowe” (oświetlenie, USB, sejf, minibar) i dostęp serwisowy do okablowania?

Spójność wizualna w wielu pokojach
☐ Czy ustalono „margines różnorodności” słojów/koloru między piętrami i partiami dostaw?
☐ Czy zamówiono nadwyżkę elementów w tym samym wybarwieniu do przyszłych domówień?

Logistyka i montaż
☐ Czy potwierdzono wagę elementów i wymogi wniesienia (windy, trasy, ochrona ścian)?
☐ Czy montaż uwzględnia kotwienie do ścian/posadzek zgodnie z projektem i BHP?
☐ Czy opakowania zabezpieczają przed wilgocią i otarciami podczas transportu piętrowego?

Gwarancja, renowacja i cykl życia
☐ Czy umowa zawiera harmonogram przeglądów i zasady renowacji (zakres, ceny jednostkowe, SLA)?
☐ Czy producent zapewnia dostęp do identycznych lakierów/olejów i receptur wybarwień przez min. 5–7 lat?
☐ Czy zdefiniowano kryteria zużycia kwalifikujące element do renowacji vs wymiany?

Budżet i koszty całkowite (TCO)
☐ Czy porównano koszt zakupu z planem renowacji na 8–12 lat (CAPEX + OPEX)?
☐ Czy wycena obejmuje transport, wniesienie, montaż, utylizację opakowań i szkolenie personelu z pielęgnacji?
☐ Czy uwzględniono rezerwę na szkody eksploatacyjne i szybkie naprawy pokoju „off-line”?

Producent i referencje
☐ Czy dostawca ma referencje z obiektów o podobnym standardzie i obłożeniu?
☐ Czy zapewnia prototyp/pokój wzorcowy do akceptacji przed produkcją seryjną?
☐ Czy oferuje serwis posprzedażowy i dostępność części w gwarantowanym czasie reakcji?

Pielęgnacja i procedury housekeeping
☐ Czy hotel otrzymał jednoznaczne wytyczne dot. środków czyszczących i ściereczek (pH, stężenia, czasy kontaktu)?
☐ Czy zaplanowano zestawy naprawcze na miejscu (szpachla, olej/lakier, pisaki korekcyjne, próbki bejcy)?
☐ Czy personel został przeszkolony w rozpoznawaniu uszkodzeń wymagających szybkiej interwencji?