Koszt jednego toru bowlingowego w wersji gotowej do gry zazwyczaj mieści się w przedziale od 250 000 do 350 000 zł netto. W tej cenie znajduje się pełen zestaw techniczny: tor, maszyna do ustawiania kręgli, system powrotu kul i oprogramowanie do liczenia punktów. Różnice wynikają głównie z klasy komponentów, kraju produkcji i poziomu zautomatyzowania całego zestawu. Dodatkowo trzeba uwzględnić transport, montaż, przygotowanie pomieszczenia oraz ewentualne opcje dodatkowe — jak efektowne oświetlenie, zabudowy maskujące czy rozbudowany system multimedialny.

Tor bowlingowy to złożony zestaw urządzeń, które muszą współdziałać bezawaryjnie w warunkach intensywnej eksploatacji. Na koszt składają się przede wszystkim:

• konstrukcja toru – najczęściej z paneli syntetycznych, odpornych na uderzenia kul i ścieranie;
• pinsetter – mechaniczna maszyna, która automatycznie ustawia kręgle i odprowadza zbite elementy;
• powrót kul – prowadnica i napęd, które zwracają kulę graczowi po rzucie;
• system scoringowy – zestaw czujników, monitorów i oprogramowania zliczającego punkty w czasie rzeczywistym.

Poza sprzętem dochodzi koszt transportu, który zazwyczaj oscyluje wokół 5–10 tys. zł za tor, oraz montażu – od 20 do 30 tys. zł netto, w zależności od producenta i warunków lokalowych.

Zakup większej liczby torów wpływa na koszt jednostkowy. Przy większych realizacjach producenci oferują rabaty wynikające ze wspólnej logistyki i montażu.

Najwyższe ceny dotyczą pełnych konfiguracji z nowym sprzętem amerykańskim, najniższe – konfiguracji uproszczonych, mniej znanych marek, zwykle produkowanych w Azji.

Nawet najlepiej zaplanowany budżet na tor może się rozjechać, jeśli nie uwzględnisz warunków technicznych lokalu. Minimalna wymagana długość pomieszczenia to około 30 metrów, z czego sam tor zajmuje 18,29 m, a pozostała część przypada na strefę rozbiegu, maszynę i strefę serwisową za torami. Na szerokość warto przyjąć 1,6–1,8 m na każdą linię, plus dodatkową przestrzeń na seating i przejścia boczne. Wysokość sufitu nie powinna być niższa niż 3 m.

Jeśli obiekt nie spełnia tych warunków, pojawiają się dodatkowe koszty: wyrównanie lub wzmocnienie posadzki, modernizacja instalacji elektrycznej (zasilanie trójfazowe), zapewnienie odpowiedniej wentylacji i akustyki. Brak tych elementów nie tylko podnosi koszty, ale też może uniemożliwić montaż toru lub skrócić jego trwałość.

Na rynku dostępne są używane tory w cenie od 120 000 do 170 000 zł za sztukę, w zależności od stanu i kompletności zestawu. W teorii to dobra okazja, ale tylko wtedy, gdy znasz pełen koszt adaptacji. Do ceny trzeba doliczyć:

• demontaż i transport (często 30–50 tys. zł),
• konieczność regeneracji lub wymiany części,
• dopasowanie sprzętu do nowego pomieszczenia,
• brak gwarancji i trudności z serwisem, jeśli sprzęt pochodzi od nieistniejącego producenta.

Tory używane mają sens, gdy są sprawdzone przez doświadczoną ekipę i montowane w lokalu, który już wcześniej funkcjonował jako sala bowlingowa. W przeciwnym razie ryzyko przeważa nad oszczędnością.