Nie każda roślina poradzi sobie w warunkach ogrodu zimowego – kluczowe znaczenie mają temperatura utrzymywana we wnętrzu, dostęp do światła dziennego i wilgotność powietrza. W oranżeriach całorocznych, gdzie zimą temperatura nie spada poniżej 16–18°C, można stosować bardziej wymagające gatunki tropikalne. Z kolei w ogrodach zimowych nieogrzewanych lub sezonowych należy wybierać rośliny odporne na chłód, okresowe przesuszenie i wahania temperatury. W obiektach komercyjnych – hotelach, restauracjach czy pensjonatach – ważna jest też odporność na intensywną eksploatację oraz niska toksyczność w przypadku kontaktu z dziećmi lub zwierzętami.

W pełni ogrzewanych ogrodach zimowych warto wprowadzić gatunki egzotyczne, które tworzą efekt oranżerii i nadają wnętrzu wyraźny charakter. Palmy (areka, daktylowa, karłatka niska), bananowce, fikusy (sprężysty i benjamina) oraz draceny dobrze znoszą warunki przeszkleń, ale wymagają wysokiej wilgotności powietrza i dużej ilości rozproszonego światła. Przy zastosowaniu szkła przeciwsłonecznego lub rolet zewnętrznych ich uprawa jest stabilniejsza. W oranżeriach restauracyjnych i lobby hotelowych te gatunki pełnią również funkcję dekoracyjną, tworząc wrażenie zielonego salonu.

W ogrodach zimowych użytkowanych całorocznie warto uzupełnić kolekcję roślinami, które kwitną w okresie jesienno-zimowym. Storczyki, cyklameny, hibiskusy, azalie doniczkowe czy anturium to popularne gatunki, które dobrze radzą sobie w warunkach wysokiej wilgotności i niezbyt intensywnego nasłonecznienia. Szczególnie w przestrzeniach komercyjnych stanowią ciekawy akcent sezonowy, a ich pielęgnacja może być wpisana w harmonogram serwisowy ogrodu lub oranżerii.

W konstrukcjach nieposiadających ogrzewania, takich jak ogrody sezonowe, zabudowane tarasy lub oranżerie z ujemnymi temperaturami w zimie, należy unikać roślin wrażliwych na chłód. Lepszym wyborem będą gatunki wytrzymałe: juka, sansewieria, aloes, różne odmiany sukulentów i kaktusów. Są to rośliny dobrze znoszące suche powietrze, niedobory wody oraz zmienne warunki świetlne. Nadają się również do lokalizacji z ograniczoną obsługą serwisową, co czyni je atrakcyjnymi np. dla pensjonatów i mniejszych hoteli.

Rośliny w ogrodzie zimowym wymagają innego podejścia niż te uprawiane w klasycznym wnętrzu. Regularne podlewanie z uwzględnieniem sezonu, dopasowane nawożenie (inne dla palm, inne dla sukulentów), przycinanie oraz kontrola stanu liści i korzeni to podstawowe obowiązki. Rośliny egzotyczne potrzebują nawozów z większą zawartością azotu i potasu, natomiast kaktusy i rośliny gruboszowate wymagają nawożenia oszczędnego, najlepiej raz w miesiącu. Istotne jest także zapewnienie wilgotności powietrza – szczególnie zimą, gdy ogrzewanie obniża jej poziom poniżej 30%. W przypadku oranżerii komercyjnych zaleca się stosowanie nawilżaczy lub systemów zamgławiających.

W miesiącach o krótkim dniu i niskim kącie padania słońca, naturalne światło może być niewystarczające do prawidłowego wzrostu roślin. Dotyczy to szczególnie ogrodów z północną ekspozycją lub zlokalizowanych w zabudowie miejskiej. W takich warunkach warto zastosować oświetlenie wspomagające – np. lampy LED o barwie 6500 K i odpowiednim natężeniu. W komercyjnych oranżeriach często montuje się systemy czasowe, które pozwalają automatycznie doświetlać rośliny bez ingerencji personelu.

Wybierając rośliny do ogrodu zimowego, szczególnie w lokalach publicznych, należy zwrócić uwagę na ich właściwości toksyczne. Rośliny takie jak oleander, difenbachia czy niektóre filodendrony mogą powodować reakcje alergiczne, podrażnienia skóry lub być groźne w przypadku kontaktu z dziećmi i zwierzętami. W przestrzeniach hotelowych i restauracyjnych warto ograniczyć się do gatunków bezpiecznych, które nie stwarzają ryzyka kontaktowego i nie wydzielają silnych aromatów mogących drażnić gości.