W różnych typach zabudowy montaż urządzenia pionowego wymaga innego zakresu prac. Budynki 4- i 5-piętrowe z lat 60–90 to najczęstsze przypadki — często bez miejsca na szyb wewnętrzny, z wąskimi klatkami i koniecznością dobudowy konstrukcji zewnętrznej. W blokach 10-piętrowych sytuacja jest prostsza, bo szyby projektowano fabrycznie. W nowszych konstrukcjach przestrzeń pod montaż bywa przygotowana już na etapie projektu.

Montaż wewnętrzny stosuje się w budynkach, w których da się wygospodarować miejsce na szyb — najczęściej w klatce schodowej lub w przestrzeni między biegami schodów. To rozwiązanie pozwala uniknąć prac na elewacji i zapewnia ochronę urządzenia przed warunkami zewnętrznymi. Wymaga jednak analizy stropów, dokładnych pomiarów oraz dostosowania komunikacji pionowej dla mieszkańców na czas prac.

Modernizacja dotyczy urządzeń, które działają, ale nie spełniają aktualnych standardów bezpieczeństwa, mają wysoki poziom awaryjności lub nie są dostosowane do potrzeb osób starszych i poruszających się na wózku. Najczęściej obejmuje wymianę napędu, sterowania, kabiny oraz poprawę komfortu jazdy. W wielu budynkach modernizacja jest tańszą alternatywą dla wymiany całego urządzenia, pod warunkiem że konstrukcja szybu i prowadnice pozostają w dobrym stanie technicznym.

Montaż wewnętrzny urządzenia w istniejącym budynku może mieć różny zakres w zależności od stanu klatki, konstrukcji stropów oraz miejsca wygospodarowanego na szyb. Poniżej przedstawiono trzy najczęściej spotykane poziomy prac — od podstawowej zabudowy do pełnego montażu z przebudowami.

Modernizacja urządzenia może obejmować jedynie najważniejsze elementy poprawiające bezpieczeństwo, ale może też oznaczać pełną przebudowę instalacji, kabiny i napędu. Zakres zależy głównie od stanu technicznego istniejącej windy, wieku budynku, dostępności przestrzeni oraz wymagań Urzędu Dozoru Technicznego. Poniżej zestawiono trzy najczęściej spotykane poziomy modernizacji z przykładowymi kosztami.

Koszt montażu lub modernizacji urządzenia różni się w zależności od warunków technicznych budynku, liczby kondygnacji, dostępności miejsca na szyb oraz rodzaju zastosowanych podzespołów. Poniższa tabela przedstawia najważniejsze elementy, które mają realny wpływ na ostateczną cenę — zarówno w przypadku instalacji nowej windy, jak i modernizacji istniejącej.

Montaż nowej instalacji pionowej lub modernizacja istniejącej wymaga przejścia przez konkretne etapy administracyjne oraz techniczne. Wspólnota powinna przygotować uchwałę, zlecić projekt budowlany, zgłosić lub uzyskać pozwolenie i zaplanować prace w taki sposób, aby ograniczyć utrudnienia dla mieszkańców. Poniższa tabela przedstawia typowy przebieg działań wraz z orientacyjnymi czasami i kosztami formalnymi.

Po zamontowaniu nowego urządzenia lub po modernizacji istniejącej instalacji pojawiają się stałe koszty utrzymania. Obejmują one przeglądy serwisowe, koszty odbiorów technicznych, energię elektryczną, ubezpieczenie oraz bieżącą konserwację elementów narażonych na zużycie. Dobrze prowadzona eksploatacja wydłuża trwałość urządzenia i zmniejsza ryzyko awarii, dlatego wspólnota powinna planować te koszty z wyprzedzeniem.