Niezależnie od tego, czy ogród zimowy przylega do budynku mieszkalnego, stanowi rozbudowę strefy gastronomicznej w restauracji, czy jest oranżerią w hotelowym lobby – fundament decyduje o stabilności całej konstrukcji. Przenosi obciążenia od dachu, ścian i szyb, kompensuje wpływ gruntu i chroni całość przed wilgocią oraz przemarzaniem.

Ogród zimowy, mimo że postrzegany jako lekka konstrukcja, wymaga zaprojektowania fundamentu tak samo jak każdy inny budynek – uwzględniającego warunki gruntowe, obciążenia statyczne i dynamiczne oraz planowane użytkowanie (całoroczne, sezonowe, z ogrzewaniem lub bez).

Fundament ciągły (ława fundamentowa)

Stosowany przy konstrukcjach przylegających do budynku, z długimi liniami nośnymi i rozbudowaną obwiednią. Wykonywany wzdłuż całego obrysu ogrodu zimowego – zapewnia równomierne rozłożenie ciężaru. Rekomendowany przy ogrodach zimowych o większych wymiarach, z przeszklonymi dachami lub cięższymi profilami aluminiowymi. Sprawdza się zarówno w domach, jak i w obiektach komercyjnych.

Stopy fundamentowe punktowe

Rozmieszczane tylko w miejscach, gdzie przypadają punkty podparcia konstrukcji – zwykle pod słupami nośnymi. Tego typu fundamenty sprawdzają się przy lekkich konstrukcjach sezonowych, wolnostojących oranżeriach lub ogrodach zimowych bez rozbudowanego dachu. Wymagają dokładnego rozpoznania gruntu – zwłaszcza gdy ogród zimowy nie przylega do budynku.

Fundament ogrodu zimowego musi być zabezpieczony przed działaniem wilgoci gruntowej i wodą opadową. Stosuje się w tym celu:

• folie EPDM,
• płyty styroduru lub XPS,
• izolacje pionowe z mas bitumicznych,
• warstwy termoizolacyjne w posadzce, szczególnie jeśli zaplanowano ogrzewanie podłogowe.

W obiektach użytkowych (restauracje, pensjonaty) zalecane jest odseparowanie konstrukcji nośnej od warstwy grzewczej – np. przez niezależne posadowienie słupów, co zapobiega naprężeniom i pęknięciom szyb lub profili przy zmianach temperatury.

• Brak rozpoznania warunków gruntowych – może prowadzić do osiadania konstrukcji i pęknięć w profilach.
• Zaniedbanie izolacji przeciwwilgociowej – skutkuje zawilgoceniem wnętrza i przyspieszoną korozją ram.
• Stawianie konstrukcji bezpośrednio na tarasie lub warstwie grzewczej – grozi uszkodzeniem ogrzewania i niekontrolowanymi naprężeniami w konstrukcji.
• Brak dylatacji między fundamentem a budynkiem istniejącym – może powodować przenoszenie naprężeń i uszkodzenia na elewacji lub ścianie domu.

Warto też pamiętać, że nawet gdy ogród zimowy przylega do ściany budynku, to nie może opierać się wyłącznie na istniejącej płycie tarasowej – fundament musi być zaprojektowany jako samodzielny element konstrukcyjny.

W domach jednorodzinnych fundamenty pod oranżerię wykonuje się zazwyczaj równolegle z rozbudową tarasu lub przy remoncie elewacji. W obiektach komercyjnych – hotelach, kawiarniach, restauracjach – ogród zimowy traktowany jest jako pełnoprawne pomieszczenie użytkowe, dlatego projekt fundamentu musi spełniać warunki konstrukcyjne budynków publicznych, uwzględniać odpowiednie strefy obciążeniowe i – w przypadku większych obiektów – często wymaga uzgodnień z konstruktorem z uprawnieniami.

Fundament pod ogród zimowy musi być odpowiednio zaprojektowany do rodzaju gruntu i konstrukcji. To od niego zależy stabilność, izolacja i trwałość całej zabudowy. Niewłaściwe wykonanie skutkuje pęknięciami szyb, nieszczelnościami i problemami z wilgocią.

PROJEKT I DOPASOWANIE
☐ Czy wykonano badanie gruntu lub sprawdzono jego nośność?
☐ Czy fundament został zaprojektowany indywidualnie pod ciężar szkła i profili konstrukcyjnych?
☐ Czy przewidziano dylatację między fundamentem ogrodu a budynkiem (aby uniknąć pęknięć)?
☐ Czy zaplanowano odpowiednią głębokość posadowienia (poniżej strefy przemarzania gruntu)?

IZOLACJA I HYDROIZOLACJA
☐ Czy fundament został zabezpieczony przeciwwilgociowo (papa, folie, masy hydroizolacyjne)?
☐ Czy przewidziano izolację termiczną (np. styrodur, pianka PIR), aby ograniczyć mostki cieplne?
☐ Czy poziom fundamentu jest równy z podłogą domu, czy celowo obniżony/podwyższony dla odprowadzenia wody?
☐ Czy uwzględniono izolację pionową od strony gruntu, by uniknąć podciągania wilgoci?

KONSTRUKCJA I NOŚNOŚĆ
☐ Czy fundament ma odpowiednią szerokość (zwykle 25–40 cm, w zależności od konstrukcji)?
☐ Czy przewidziano zbrojenie (stalowe pręty, siatki) dla wzmocnienia konstrukcji?
☐ Czy wykonano wieniec żelbetowy lub podwalinę pod montaż profili aluminiowych/drewnianych?
☐ Czy poziom fundamentu został precyzyjnie wypoziomowany pod montaż szyb i ram?

INSTALACJE I PRZYGOTOWANIE
☐ Czy zaplanowano przepusty pod instalacje (elektryczne, grzewcze, odprowadzenie wody)?
☐ Czy fundament uwzględnia możliwość poprowadzenia ogrzewania podłogowego?
☐ Czy przewidziano drenaż wokół fundamentu, aby woda opadowa nie zalegała przy konstrukcji?
☐ Czy w projekcie uwzględniono odwodnienie liniowe przy wejściu z ogrodu zimowego na taras/ogród?

WYKOŃCZENIE I KONTROLA
☐ Czy powierzchnia fundamentu została zabezpieczona przed wilgocią i wykończona w estetyczny sposób?
☐ Czy wykonawca przeprowadził kontrolę poziomów i szczelności przed montażem konstrukcji?
☐ Czy fundament został odebrany technicznie i udokumentowany zdjęciami/inwentaryzacją?
☐ Czy przewidziano izolację akustyczną (jeśli ogród zimowy ma pełnić funkcję salonu/jadalni)?

Warto pamiętać:

Fundament pod ogród zimowy powinien być traktowany tak samo poważnie jak pod część mieszkalną. Najczęstsze błędy to: zbyt płytkie posadowienie, brak izolacji przeciwwilgociowej i mostki termiczne. Dobre wykonanie eliminuje ryzyko zagrzybienia i utraty energii w przyszłości.