Budowa kręgielni to koszt od kilkuset tysięcy złotych wzwyż, dlatego większość inwestorów szuka form wsparcia zewnętrznego – leasingu, dotacji lub modeli partnerskich. Choć branża rozrywkowa nie jest najłatwiejszym segmentem do finansowania, istnieją wyspecjalizowane firmy i rozwiązania, które umożliwiają rozłożenie kosztów lub częściową współpracę kapitałową.

Tak – część dostawców oferuje leasing:

• samych torów i technologii (maszyny, ekrany, system punktacji),
• pełnych zestawów wyposażenia,
• gotowych mini-kręgielni mobilnych.

Leasing udzielany jest najczęściej na 36–60 miesięcy, przy wymaganym wkładzie własnym od 10–30%. Możliwe są również formy leasingu z wykupem końcowym. Formalnie działa to jak leasing wyposażenia gastronomicznego lub maszyn rozrywkowych – o ile operator ma zdolność i doświadczenie.

Dotacje unijne i regionalne mogą być dostępne w ramach projektów rewitalizacyjnych, wsparcia działalności turystycznej lub rozwoju stref rekreacji.
Kręgielnia może być uznana za element infrastruktury rekreacyjnej – zwłaszcza w mniejszych miastach, obiektach sportowych, gminach.
Warto analizować aktualne programy RPO, LGD lub fundusze norweskie – rzadko są adresowane wprost do kręgielni, ale można je wykorzystać w ramach szerszego projektu (np. centrum aktywności).

Niektóre firmy oferują:

• franczyzę z gotowym know-how i brandingiem (lokalizacja, wyposażenie, system sprzedaży),
• model partnerski: firma dostarcza tor, a inwestor udostępnia lokal i obsługę – z podziałem zysków,
• systemy "bowling corner" – kręgielnia jako dodatek do restauracji, hotelu lub obiektu eventowego.

Takie modele zmniejszają ryzyko i koszt startowy, ale wymagają ustalenia szczegółowych warunków – podziału przychodu, obowiązków operacyjnych, minimalnego czasu współpracy.

Zwrot zależy od lokalizacji, liczby torów, cennika i sezonowości. Przykładowo:

• 1 tor generujący ok. 5000–7000 zł netto przychodu miesięcznie (zakładając 20–25% obłożenia)
• Koszt instalacji 1 toru: ok. 230–270 tys. zł
• Przy dobrej lokalizacji ROI może nastąpić po 4–6 latach, przy wyższym obłożeniu nawet szybciej

Kluczowy jest model działalności: sam tor nie wystarczy – zyski generuje także bar, catering, wynajem sali, imprezy firmowe, integracje.

• Leasing: możliwy dla wyposażenia, torów i automatów – nawet bez wkładu 100% własnego.
• Dotacje: szansa głównie w projektach łączonych z rekreacją lub rewitalizacją.
• Franczyzy i modele partnerskie: mniejsze ryzyko, ale mniejsza autonomia.

Zwrot z inwestycji zależy od skali działalności i atrakcyjności lokalizacji – przy 2–4 torach realny po kilku latach.