Zabudowa baru na wymiar daje pełną swobodę dopasowania wyglądu i konstrukcji do charakteru lokalu. Można zbudować prostą ladę z płyty laminowanej w niewielkiej kawiarni, a można też zaprojektować front z kamienia, drewna, podświetleniem i frezowanymi panelami w restauracji hotelowej, klubie albo barze koktajlowym. Styl wykończenia – surowy, nowoczesny, elegancki, loftowy, klasyczny – zależy wyłącznie od tego, jak chcesz, by wyglądało miejsce obsługi klienta. Projekt na wymiar pozwala uwzględnić zarówno wygląd, jak i funkcje: miejsce na ekspres, lodówki, zlew, półki, instalacje. Nie trzeba dopasowywać się do gotowych modułów – tu wszystko powstaje od podstaw, zgodnie z układem lokalu i oczekiwanym poziomem wykończenia.

Ceny takich realizacji potrafią się znacznie różnić. Najprostsze zabudowy kosztują już od 5 000–8 000 zł netto, ale przy większych i bardziej wymagających projektach budżet przekracza 100 000 zł. Różnice wynikają z materiałów, wielkości, poziomu detali i zakresu prac. Istotne jest też to, co dokładnie ma być w zabudowie – czy chodzi tylko o ladę, czy również o strefę roboczą, sprzęt, media i pełne wykończenie widocznych powierzchni. Poniżej przedstawiamy typowe warianty – od najprostszych do rozbudowanych – żebyś mógł od razu zorientować się, z jakim zakresem i budżetem masz do czynienia.

Ceny zabudowy baru mogą się różnić kilkukrotnie, nawet przy pozornie podobnym układzie. To nie tylko kwestia wielkości, ale też poziomu wykończenia, materiałów, rodzaju konstrukcji i sposobu montażu. Poniżej cztery główne czynniki, które realnie decydują o budżecie.

Rodzaj materiału blatu i frontów

Największy wpływ na cenę ma wybór materiałów, zwłaszcza blatów i frontów. Blat z płyty laminowanej jest najtańszy, łatwy w obróbce i dostępny od ręki – ale z czasem może się rozwarstwiać i nie radzi sobie z wilgocią czy wysoką temperaturą. Blaty z kamienia (granit, konglomerat, spiek) są wielokrotnie droższe, ale odporne na uderzenia, zarysowania i tłuszcze – dlatego są chętnie wybierane w lokalach o wyższym standardzie. Lite drewno i fornir to opcje pośrednie – estetyczne i trwałe, ale wymagające regularnej pielęgnacji. Im bardziej szlachetny i pracochłonny materiał, tym wyższy koszt całej zabudowy.

Zakres zabudowy

Niektóre realizacje to tylko lada – bez zabudowy sprzętu, bez strefy roboczej, bez wpięcia w instalacje. W innych przypadkach bar to cały front z ukrytym zapleczem, miejscem na lodówki, szkło, zlew, szuflady, zmywarkę i prowadzeniem mediów. Różnica w cenie może sięgać nawet kilkudziesięciu tysięcy złotych. Im więcej urządzeń trzeba uwzględnić, tym bardziej rośnie złożoność projektu, liczba roboczogodzin i ilość materiałów wykończeniowych. Każdy dodatkowy element – maskownica, półka, zintegrowany sprzęt – to realny koszt.

Indywidualizacja projektu

Najniższy koszt mają zabudowy wykonywane z gotowych modułów, bez większych zmian. Gdy projekt wymaga dopasowania do nieregularnego układu lokalu, nietypowej wysokości, wnęk, słupów lub musi być częścią większej koncepcji wnętrza, koszty rosną. Projekt indywidualny oznacza pracę stolarza od zera, dopasowanie okuć, prowadnic, konstrukcji, a często też udział projektanta wnętrz. W takich przypadkach nawet sam etap przygotowania dokumentacji może kosztować kilka tysięcy złotych – niezależnie od późniejszego wykonania.

Dostępność i montaż

Zabudowa wykonywana w Warszawie dla lokalu pod Krakowem to nie to samo, co realizacja w sąsiedniej dzielnicy. Koszt transportu, wniesienia elementów, montażu w nietypowych godzinach (np. w nocy lub między zmianami w działającym lokalu) może zwiększyć całościowy koszt nawet o 10–15%. Dodatkowe utrudnienia to np. brak windy, konieczność cięcia na miejscu, dopasowywania pod istniejące instalacje czy brak projektu technicznego ze strony klienta. Im mniej przygotowany lokal i mniej standardowe warunki, tym więcej roboczogodzin na montaż.

Błędy przy planowaniu zabudowy baru często wychodzą dopiero na etapie montażu albo po uruchomieniu lokalu. Większości z nich można łatwo uniknąć, jeśli od początku wiadomo, czego się chce i w jakich warunkach ma pracować gotowa lada. Poniżej kilka sytuacji, które powtarzają się najczęściej.

Brak uwzględnienia instalacji pod media (prąd, woda)

Zabudowa, która zasłania gniazda, utrudnia dostęp do zlewu lub nie ma przewidzianego prześwitu na przyłącze, będzie wymagać przeróbek. Jeśli projekt nie zawiera punktów pod instalacje, stolarz wykona ladę według wymiarów, ale nie odpowiada za dostępność mediów – a to potrafi całkowicie zablokować podłączenie sprzętu.

Zbyt wczesne zamówienie przed finalnym układem lokalu

Zdarza się, że lada jest zamawiana na podstawie orientacyjnego projektu, zanim wykonane zostaną prace budowlane lub rozprowadzenie instalacji. Nawet kilkucentymetrowa różnica w rozstawie ścian czy poziomie posadzki może sprawić, że gotowa zabudowa nie pasuje do wnętrza i trzeba ją ciąć, skracać albo dostawiać prowizoryczne maskownice.

Rezygnacja z projektu technicznego

Decyzja, by „dogadać się na miejscu” i zbudować coś „na oko”, prowadzi zazwyczaj do chaotycznych realizacji. Brak rysunku technicznego oznacza, że nie ma punktu odniesienia dla rozmieszczenia sprzętów, wysokości, prześwitów i wykończeń. Nawet jeśli stolarz zrobi dobrą robotę, może się okazać, że zmywarka nie wchodzi, blat kończy się przy słupie albo nie da się otworzyć szuflady.

Zbyt dekoracyjny materiał narażony na szybkie zużycie

Niektóre materiały wyglądają świetnie na zdjęciach, ale nie sprawdzają się w barze – np. miękki marmur bez impregnacji, który łapie plamy już po pierwszym tygodniu pracy. Dotyczy to też błyszczących lakierów, surowych metali bez zabezpieczenia, matowych powierzchni podatnych na zarysowania. W lokalu gastronomicznym lada musi być odporna, łatwa w czyszczeniu i przystosowana do intensywnego użytkowania.

Dobre zapytanie to takie, które pozwala wykonawcy szybko określić koszt, termin i zakres bez wielokrotnego dopytywania. Im więcej konkretów, tym większa szansa na trafną wycenę i sprawną realizację. Poniżej pięć elementów, które warto zawrzeć w pierwszej wiadomości lub formularzu.

Wymiary i kształt baru

Najważniejsze to podać długość i głębokość planowanej zabudowy. Jeśli lada ma być narożna, zaokrąglona, nieregularna – dobrze to zaznaczyć. Wystarczy rysunek poglądowy zrobiony odręcznie albo zdjęcie pomieszczenia z opisem. Wykonawca nie potrzebuje gotowego projektu, ale musi wiedzieć, z czym ma do czynienia.

Preferencje co do materiałów

Jeśli wiesz, że blat ma być z kamienia, a front z drewna albo z czarnego laminatu, warto to napisać od razu. Nie musisz znać nazw technicznych – wystarczy kierunek, np. „ciemne drewno + czarny blat” albo „biel, bez połysku”. Dzięki temu stolarz dobierze odpowiednie warianty i nie będzie proponował materiałów zupełnie nietrafionych.

Informacja o montażu i transporcie

Nie każdy wykonawca dowozi i montuje zabudowę. Jeśli zależy Ci na kompleksowej usłudze, trzeba to zaznaczyć. Podaj miejscowość (albo przynajmniej województwo), a także warunki w lokalu: czy można montować w dzień, czy trzeba działać poza godzinami pracy lokalu. To istotne przy kalkulacji.

Lista urządzeń do zabudowania

Jeśli lada ma osłaniać ekspres, zmywarkę, lodówkę, zlew albo kostkarkę – trzeba to jasno wskazać. Każde urządzenie wymaga innej wysokości, przepływu powietrza, dostępu do zasilania czy wody. Brak tej informacji oznacza, że zabudowa powstanie „na pusto” – bez dostosowania.

Termin realizacji

Nie musi być konkretny dzień, ale wskazanie miesiąca czy widełek czasowych bardzo pomaga w planowaniu. Niektórzy stolarze mają dostępność od ręki, inni pracują z dwumiesięcznym wyprzedzeniem. Jeśli bar ma być gotowy „na otwarcie” – warto to jasno zakomunikować.