Ogród zimowy może pełnić różne funkcje – od relaksacyjnej, przez reprezentacyjną, po użytkową. Niezależnie od przeznaczenia, podłoga musi spełniać kilka kluczowych warunków: powinna być odporna na wilgoć, łatwa w czyszczeniu, stabilna mechanicznie i – w przypadku ogrodu całorocznego – przystosowana do współpracy z ogrzewaniem podłogowym. Ostateczny wybór materiału powinien wynikać nie tylko z estetyki, ale przede wszystkim z technologii konstrukcji, systemu ogrzewania i charakteru użytkowania.

Kamień naturalny
To materiał najtrwalszy, odporny na ścieranie i wilgoć. Granit, kwarcyt, bazalt lub łupek sprawdzą się zarówno w oranżeriach prywatnych, jak i hotelowych. Kamień dobrze współpracuje z ogrzewaniem podłogowym – długo akumuluje i równomiernie oddaje ciepło. Zalecane są powierzchnie matowe lub półszlifowane, które ograniczają poślizg.

Gres i płytki klinkierowe
Rozwiązanie ekonomiczne i bardzo praktyczne. Gres techniczny i gres szkliwiony charakteryzują się dużą odpornością na wodę i zabrudzenia. Klinkier jest mniej chłodny w odbiorze wizualnym – często stosowany w oranżeriach rustykalnych lub przeszklonych jadalniach w hotelach.

Płytki z kamienia sztucznego lub spieku kwarcowego
Nowoczesna alternatywa dla kamienia naturalnego. Mają zbliżone właściwości użytkowe, są lżejsze i dostępne w wielu formatach, co pozwala tworzyć nowoczesne, jednolite powierzchnie. Szczególnie przydatne w dużych oranżeriach o funkcji użytkowej, np. restauracyjnych.

Drewno egzotyczne lub termowane
Jeśli ogród zimowy ma charakter salonowy, można zastosować odpowiednio przygotowane drewno (np. teak, merbau, bambus termowany). Warunkiem jest właściwa izolacja fundamentu i bardzo dobra wentylacja. Drewniana podłoga daje efekt przytulności, ale wymaga pielęgnacji i nie zawsze dobrze znosi intensywną eksploatację.

W ogrodach bez stałego ogrzewania ważniejsze od akumulacji ciepła są odporność na zmienne temperatury i stabilność wymiarowa materiału. Dobrze sprawdzą się:

• terakota – klasyczne, ciepłe wizualnie płytki, często stosowane w oranżeriach tradycyjnych,
• klinkier – nienasiąkliwy, dobrze znoszący mrozy, dostępny w wersjach matowych i strukturalnych,
• panele winylowe z rdzeniem mineralnym – odporne na wilgoć i wahania temperatury, dostępne w dekorach imitujących drewno lub beton.

Nie zaleca się stosowania klasycznego panelu laminowanego ani paneli drewnianych bez warstwy ochronnej – szybko odkształcają się pod wpływem wilgoci i mogą być śliskie.

• Ogrzewanie podłogowe – najlepsze efekty daje przy zastosowaniu kamienia, gresu lub spieków. Drewno wymaga wersji podłóg przystosowanych do pracy z ogrzewaniem.
• Warstwy konstrukcyjne – podłoga w ogrodzie zimowym powinna być oddzielona dylatacją od reszty budynku. Należy uwzględnić paroizolację, izolację termiczną oraz barierę przeciwwilgociową.
• Estetyka – podłoga może być stylistycznym przedłużeniem salonu (w wersji salonowej) lub kontrastem nawiązującym do ogrodu (w wersji oranżeryjnej). W hotelach i restauracjach stosuje się często neutralne materiały – kamień lub jednolite płytki.

Najlepszym wyborem do ogrodu zimowego całorocznego są materiały trwałe i dobrze przewodzące ciepło – kamień naturalny, gres, spiek kwarcowy lub płytki klinkierowe. W ogrodach sezonowych sprawdzą się również terakota, winyl wodoodporny i klinkier techniczny. Drewno może być eleganckim rozwiązaniem, ale wymaga staranności w doborze i konserwacji. Kluczem do trwałości jest nie tylko sam materiał, ale też poprawne warstwy podkładowe, izolacja i dostosowanie do systemu grzewczego.