Podstawowym kryterium przy wyborze stołu bilardowego powinno być jego przeznaczenie. Pamiętajmy, że stoły bilardowe usytuowane w obiektach o charakterze rekreacyjnym, często są nieumiejętnie użytkowane. To przekłada się bezpośrednio na ich szybkie zużycie. W tym przypadku najistotniejsza powinna być zatem trwałość.

Elegancki stół z pięknym zielonym suknem może okazać się bardzo dobrym źródłem dochodu dla właściciela baru lub restauracji. Bez wątpienia może także dostarczyć rozrywki gościom, którzy zapewne chętnie będą chcieli spróbować swoich sił w trafianiu kolorowymi bilami do łuz. Choć stoły bilardowe są do siebie podobne, to gdy przyjrzymy się im bliżej, okaże się, że różni je bardzo wiele. Spróbujemy przybliżyć te różnice i zastanowić się czy stół bilardowy może być dobrą inwestycją dla właściciela restauracji lub baru.

Możliwości zarabiania na stołach bilardowych jest kilka. Mamy na rynku stoły na żetony, na monety, koszykowe oraz spływowe. W dwóch pierwszych przypadkach nazwy dość jasno oddają sposób działania, o tyle w przypadku stołów koszykowych i spływowych nie jest to takie oczywiste. Na szczęście wyjaśnienie okazuje się proste.

W trakcie gry na stole koszykowym poszczególne bile wpadają do łuz (koszyków) i pozostają w nich do końca rozgrywki. Gracze zostają poinformowani o upływie czasu za pomocą timera. Podobnie sytuacja wygląda na stole spływowym, na którym, jak sugeruje nazwa, bile “spływają” w jedno miejsce, usytuowane przeważnie wzdłuż krótszego boku stołu.

To fundamentalne pytanie przy wyborze stołu do bilarda. Cechą wspólną jest zielone sukno nałożone na dębową lub kamienną płytę. Stół drewniany to na pewno tańsza i lżejsza opcja niż stół kamienny. Niestety także mniej trwała. Do ich budowy wykorzystuje się najczęściej płyty MDF lub płyty laminowane. Stoły drewniane zużywają się szybciej, są mniej odporne na zmienne warunki klimatyczne i wilgoć oraz mocne uderzenia bilami lub kijami bilardowymi. Jest to rodzaj stołów, który odradzają specjaliści.

Kamienny stół bilardowy odznacza się dużo większą trwałością. W zależności od wielkości stołu stosuje się płyty jedno- lub dwuczęściowe. Płyta kamienna gwarantuje, że stół pozostanie równy i z czasem nie zmieni kształtu. Przy budowie stołów kamiennych stosuje się marmur lub łupek włoski. Tego rodzaju konstrukcje to rozwiązanie dla osób szukających stołu na długie lata.

Aby rozpocząć grę w bilard powinniśmy zaopatrzyć się w odpowiednie akcesoria. Składają się na nie: komplet bil wraz z trójkątem do ich ułożenia, 2 kije bilardowe i kreda. Długość standardowego kija bilardowego wynosi 145 cm, ale jeśli w danym pomieszczeniu nie da się swobodnie grać kijami o takiej długości, warto skorzystać z krótszych odpowiedników. Dostępne są kije o długości 100, 110, 120 i 130 cm. Co ciekawe, krótsze kije mogą okazać się przydatne przy zagraniach z trudno dostępnych miejsc (np. gdy gracz znajdzie się w pobliżu jakiegoś mebla bądź filaru).

Konserwacja stołu bilardowego nie jest szczególnie skomplikowana. Drewniane części należy czyścić czystą i miękką ścierką na sucho lub delikatnie zwilżoną wodą. Sukno bilardowe wystarczy odkurzać za pomocą odpowiedniej ssawki lub szczotki, a przy większych zabrudzeniach czyścić na mokro, używając do tego środka do czyszczenia tapicerki. Do tego rodzaju czyszczenia wykorzystuje się samą pianę.

Pool – najpopularniejsza odmiana gry w bilard, idealna dla początkujących oraz grających rekreacyjnie z przyjaciółmi.

Snooker – o wiele trudniejsza odmiana, rozgrywana na większym stole o mniejszych łuzach i innym zestawie bil; wymaga znacznie lepszego przygotowania i jest skierowana do osób średnio zaawansowanych.

Karambol – stosunkowo najmniej rozpowszechniona odmiana w Polsce; stosuje się w niej stoły bez łuz, używa zupełnie innych bil, a od graczy wymagane są wysokie umiejętności.